جوامع مسیحی در دوران متأخر باستان در یک نظام سیاسی زرتشتی به نام امپراتوری ایران رونق یافتند که این امپراتوری، سرزمین‌ها و اقلیم‌های مختلف فرهنگی و جغرافیایی از عربستان گرفته تا افغانستان را تحت لوای نهادها و شبکه‌های خود یکپارچه کرد. در حالیکه مطالعات پیش از این، مسیحیان را به عنوان گروهی حاشیه‌ای، منزوی، و ستم‌دیده در این امپراطوری می‌انگاشتند، کتاب وضعیتی از آمیختگی -نمایانگر اختلاط و حضور آنان در شبکه‌های نخبگان، همراه‌شدن آن‌ها با تلقی نظری و عملی ایرانیان از سیاست، و مشارکت ایشان در نهادهای حکومتی می‌باشد. گسترش مسیحیت در ایران تابعی از آراء‌ و رسوم زرتشتی مبنی بر رعایت سلسله مراتب و رواداری تبعیض‌هایی بودکه بر اساس آن مسیحیان، یهودیان، و سایرین صرفاً صاحب آن دسته از مناصب مشروع در فرهنگ سیاسی ایران می‌شدند که در مقایسه با مناصب دین امپراتوری موقعیت دون پایه‌تری داشت. مسیحیان، به نوبه‌ی خود، با رجوع به منابع ایدئولوژیک و تجربه‌ی نهادسازی‌شان، از مکتوبات ناظر به زندگی قدیسان گرفته تا چند و چون حکمیت قضایی اسقف‌های مسیحی، خود را در فرهنگ سیاسی آن دوران که ساخته و پرداخته آنها نبود جای دادند. کتاب وضعیتی از آمیختگی، در تلاش برای گنجاندن تاریخ اجتماعی مسیحیان شامات شرقی در محور داستان امپراتوری ایران، پایداری و استقامت یک امپراتوری متشکل از فرهنگهای ناهمگون در طی 4 قرن را به تصویر می‌کشد.